Η Ρεφλεξολογία είναι μια ήπια, φυσική, συμπληρωματική και ολιστική μέθοδος, που βασίζεται στην ύπαρξη αντανακλαστικών σημείων στα πέλματα, στις παλάμες, στα αυτιά και σε διάφορες άλλες περιοχές του σώματος. Ασκώντας ειδικές πιέσεις στα σημεία που είναι μπλοκαρισμένα, καταφέρνουμε να αποσυμφορήσουμε την αντίστοιχη περιοχή και να επιτραπεί στον ίδιο τον οργανισμό του ανθρώπου η δυνατότητα της αυτοίασης.
Η Ρεφλεξολογία βοηθάει σε αρκετές ασθένειες, όπως, σκλήρυνση κατά πλάκας, αυχενικό σύνδρομο, προβλήματα πεπτικού συστήματος, κλπ.., δρώντας πάντα ως συμπληρωματική μέθοδος και υποστηρίζει την Κλασσική Ιατρική και οποιαδήποτε άλλη εναλλακτική τεχνική.
Έργο της Ρεφλεξολογίας είναι να εξισορροπήσει όλα τα συστήματα του οργανισμού και να εναρμονίσει όλο το σώμα. Ο όρος “ανισορροπία” σημαίνει πως μια συγκεκριμένη περιοχή δε λειτουργεί αποτελεσματικά, είτε λόγω κακής κυκλοφορίας του αίματος είτε λόγω της έντασης που υπάρχει στο σημείο εκείνο. Επειδή το τελικό αποτέλεσμα κάθε συνεδρίας είναι εξισορροπεί, μια υπερδραστήρια περιοχή ηρεμεί ενώ κάποια που υπολειτουργεί ενεργοποιείται, έτσι ώστε να επανέλθει η ισορροπία στον οργανισμό. Το σώμα πέφτει εύκολα σε καταστάσεις “ανισορροπίας” εξαιτίας του άγχους, των αρνητικών σκέψεων, των εγκλωβισμένων συναισθημάτων και αυτό έχει ως αποτέλεσμα να εμποδίζεται η σωστή λειτουργία των συστημάτων του οργανισμού.
Ένας άλλος παράγοντας που έχει σχέση με τη συγκεκριμένη συμπληρωματική μέθοδο, είναι πως σε ορισμένες αντανακλαστικές περιοχές των ποδιών, ο ρεφλεξολόγος μπορεί να εντοπίσει κάποιες συγκεντρώσεις κρυσταλλοειδών ιζημάτων. Οι κρύσταλλοι αυτοί πιθανολογείται ότι αποτελούνται από συγκεντρώσεις ασβεστίου που επικάθονται κάτω από την επιφάνεια του δέρματος στις νευρικές απολήξεις των ποδιών. Περίπου το 1% του ασβεστίου σε ένα σώμα βρίσκεται μέσα στο αίμα. Αυτό το ποσοστό μπορεί εύκολα να επικαθίσει στα νεύρα και αυτό φαίνεται να γίνεται πιο συχνά όταν υπάρχει στο άτομο νευρική ένταση. Ειδικά, τα πόδια είναι ένα σημείο όπου τα ιζήματα αυτά επικάθονται ευκολότερα, επειδή βρίσκονται στο τέλος του κυκλοφορικού συστήματος και το αίμα θα πρέπει να ανεβεί ξανά από το μηρό, αντιμετωπίζοντας τη δύναμη της βαρύτητας. Ο ρεφλεξολόγος αισθάνεται τους κρυστάλλους αυτούς σαν χοντρή άμμο ή χαλίκι κάτω από την επιφάνεια του δέρματος. Κάνοντας τις ανάλογες τεχνικές πίεση σε αυτά τα σημεία. Οι κρύσταλλοι διαλύονται και μπορούν πιο εύκολα να απομακρυνθούν με την κυκλοφορία του αίματος. Μερικοί ερευνητές υποστηρίζουν πως αυτοί οι κρύσταλλοι υπάρχουν πάντα στα πόδια όταν η αντίστοιχη περιοχή του σώματος βρίσκεται σε ανισορροπία και η ρεφλεξολογία σκοπό της έχει μόνο τη διάλυση αυτών των κρυστάλλων, αν και οι κρύσταλλοι γίνονται συχνά αισθητοί, δεν είναι πάντα έτσι και τα αντανακλαστικά σημεία των ποδιών μπορούν να φανερώσουν κάποιες ανισορροπίες στον οργανισμό χωρίς να υπάρχουν αυτές οι “αμμώδεις “ περιοχές.
Ιστορία της Ρεφλεξολογίας:
Το αρχαιότερο έγγραφο για την ιστορία της Ρεφλεξολογίας, έχει ανακαλυφθεί στην Αίγυπτο.
Ο dr. Joe Shelby Riley, έκανε την εξής δήλωση: η επιστήμη της Ρεφλεξολογίας, είναι τόσο παλιά όσο η Αίγυπτος. Ήταν γνωστή στους Αρχαίους Έλληνες, Άραβες και Αιγύπτιους.
Ο Ed και η Ellen Case του Λος Άντζελες, κατά τη διάρκεια ενός ταξιδιού τους στην Αίγυπτο με τον dr. Gwendolyn Raines, ήταν οι πρώτοι που το 1979, ανακάλυψαν έναν Αιγυπτιακό πάπυρο, στον τάφο του Ankhamhor, που απεικόνιζε πρακτικούς να ασκούν τη ρεφλεξολογία στα χέρια και στα πόδια των ασθενών τους.
Οι Αρχαίοι Αιγύπτιοι ιατροί ήταν οι πρώτοι που μελέτησαν επιστημονικά το ανθρώπινο σώμα. Μελέτησαν την κατασκευή του εγκεφάλου και γνώριζαν ότι ο παλμός, με κάποιο τρόπο, συνδέεται με την καρδιά. Υπήρξαν κορυφαίοι στον να τοποθετούν τα οστά στη θέση τους, φρόντιζαν τραύματα και κατάφερναν με μεγάλη επιτυχία να θεραπεύουν ασθενείς.
Το 332, η Αίγυπτος ήταν υπό την κυριαρχία του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Ο Αλέξανδρος ανακάλυψε στον ποταμό Νείλο, την Αλεξάνδρεια.
Μετά το θάνατό του, ο Πτολεμαίος ηγήθηκε και δημιούργησε τη σχολή της Αλεξάνδρειας. Στη βιβλιοθήκη υπήρχαν αντίγραφα όλων των πάπυρων. Δυστυχώς, δεν έμεινε τίποτα μετά την καταστροφή της βιβλιοθήκης που να αποδεικνύει κάτι από όλα αυτά. Ο Πτολεμαίος κατάφερε να μεταδώσει τον Ελληνικό Πολιτισμό στους Αιγύπτιους.
Η Νευρολογία αρχίζει σιγά σιγά να κερδίζει έδαφος στο χώρο της Ιατρικής. Ο κλάδος της Νευρολογίας του Λονδίνου άρχισε να έχει επαφή με τους χώρους της φυσιολογίας, ανατομίας, παθολογίας και ψυχολογίας.
Το 1893, ο M.J.Babinski, Γάλλος Φυσικός, έγραψε το σημείωμα: < ΤΟ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ ΤΩΝ ΔΑΚΤΥΛΩΝ ΚΑΙ Η ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΟΛΟΓΙΚΗ ΤΟΥΣ ΑΞΙΑ>.
Ήταν ο πρώτος που απέδειξε ότι η αιτία για τα χαλασμένα παπούτσια, οφειλόταν στα δάκτυλα, και , γενικότερα, στα πόδια.
Ο Νευροχειρούργος Dr. William Fitzerald, από το Κονέκτικατ, δημιούργησε τον χάρτη των ζωνών στο ανθρώπινο σώμα. Άρχισε να ασχολείται με τη θεραπεία των ζωνών και να την ασκεί στους ασθενείς του.
Συνειδητοποίησε ότι δουλεύοντας με το στόμα, τα χέρια, τα δάκτυλα, τα πόδια, υπήρχε θετική ανταπόκριση σε άλλα σημεία του σώματος. Τη γνώση αυτή τη χρησιμοποιούσε στα χειρουργεία του για να προκαλέσει μέθη ή και να προχωρήσει χωρίς αναισθητικό. Φυσικά, δεν ήταν απόλυτα αποδεκτή η άποψη του Φιτζέραλντ στον Ιατρικό κύκλο.
Οπαδός του σε όλο αυτό το έργο στάθηκε ο Dr. Joe Shelby Riley, ο οποίος διδάχτηκε από τον ίδιο τον Φιτζέραλντ, τη θεραπεία των ζωνών και την εφάρμοσε στους ασθενείς του. Ο ίδιος εφάρμοσε τη Ρεφλεξολογία και στο αυτί.
Στη διάρκεια του 1930, η Eunice Ingham (1874-1974), εργάστηκε κοντά στον Dr. Joe Riley, ως “ θεραπεύτρια”. Η Ingham διαχώρισε τη θέση της από το σύστημα των ζωνών και δημιούργησε μια δική της μέθοδο, την οποία και ονόμασε ΡΕΦΛΕΞΟΛΟΓΙΑ. Η Ingham με την υποστήριξη του Riley, προώθησε τη ρεφλεξολογία έξω από το χώρο της Ιατρικής. Συνειδητοποίησε ότι θα βοηθούσε πιο πολύ τους απλούς ανθρώπους, διδάσκοντάς τους το πώς να τη χρησιμοποιούν για τη βελτίωση της υγείας τους.
Πραγματοποίησε πολλά σεμινάρια και γνώρισε στον κόσμο τη Ρεφλεξολογία.
Η Ρεφλεξολογία σήμερα:
To 1985, οι ρεφλεξολόγοι συμμετείχαν στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Καλιφόρνια και κούραραν τους αθλητές με μεγάλη επιτυχία, στη διάρκεια των χρόνων, η Ρεφλεξολογία απέκτησε σημαντική θέση στην καθημερινή ζωή των ανθρώπων και πολλά νοσοκομεία του εξωτερικού την έχουν εντάξει στο πρόγραμμά τους. Η Ρεφλεξολογία δημιουργεί μια πιο ποιοτική ζωή και συνεχίζει όλο και πιο πολύ να διαδίδεται και , ίσως, κάποια στιγμή να γίνει αποδεκτή από όλες τις χώρες και τα συστήματα Υγείας.
Πηγές:
REFLEXOLOGY: ART, SCIENCE & HISTORY (CHRISTINE ISSEL),
ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΤΗ ΡΕΦΕΛΕΞΟΛΟΓΙΑ ( NICOLA M. HALL)
Ρεφλεξολογία & Ασθένειες
Σύνδρομο Ευερέθιστου Εντέρου:
Το σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου ήταν γνωστό παλιότερα σα σπαστική κολίτιδα και θεωρείτο ψυχοσωματική ασθένεια παρά αλλεργική αντίδραση. Διατροφή, άγχος είναι, ίσως, οι πιο σημαντικές αιτίες για το σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου. Τα δύο βασικά συμπτώματα είναι ο κοιλιακός πόνος και οι εναλλαγές των κενώσεων. Ο πόνος μειώνεται με την αποβολή αερίων ή με την κένωση. Υπάρχει εναλλαγή διάρροιας και δυσκοιλιότητας και το αίσθημα ότι το έντερο δεν έχει αδειάσει εντελώς κατά την κένωση. Η χρόνια κατάσταση μπορεί να προκαλέσει χάσιμο βάρους και άσχημη υγεία. Το φαινόμενο είναι πιο συχνό στις γυναίκες.
Η Ρεφλεξολογία βοηθά στη βελτίωση της λειτουργίας του εντέρου και μετά από μεγάλη προσωπική εμπειρία με τους ανθρώπους που έχω κουράρει, αυτό γίνεται αρκετά γρήγορα. Ρυθμίζει την “ ανισορροπία” που έχει δημιουργηθεί στο πεπτικό σύστημα, συκώτι, στομάχι, χολή, λεπτό και παχύ έντερο, ηλιακό πλέγμα, διάφραγμα, όπως επίσης, και στις ημικρανίες ή πονοκεφάλους, που αρκετοί άνθρωποι παραπονούνται ότι έχουν. Βελτιώνεται η διάθεση των ανθρώπων και μειώνεται το άγχος γιατί ασκώντας τη ρεφλεξολογία στα πόδια, επηρεάζεται άμεσα και, μέσω των νευρικών απολήξεων των πελμάτων, το Κεντρικό Νευρικό Σύστημα.
Επιμέλεια κειμένων: ΜΑΡΙΑ ΜΠΟΥΡΛΗ